Warunkiem zapewnienia właściwego wypoczynku uczniom w przerwach międzylekcyjnych jest przeznaczenie w budynku szkolnym i na terenie działki szkolnej odpowiedniej przestrzeni rekreacyjnej. Przyjmuje się, że na jednego ucznia wewnątrz budynku szkolnego powinno przypadać od 1,2 do 1,4 m2 powierzchni rekreacyjnej. W większości szkół pomieszczenia rekreacyjne są zarazem pomieszczeniami komunikacyjnymi. Najczęściej są nimi korytarze. Z punktu widzenia higieny najkorzystniejsze są korytarze boczne. Są one lepiej oświetlone i łatwiejsze do wietrzenia. Jednak szerokość takiego korytarza nie może być mniejsza niż 2,5 m, zaś korytarzy środkowych 3,0 m. W dni pogodne dzieci powinny korzystać z przestrzeni rekreacyjnej poza budynkiem szkolnym, a więc z boiska, wybiegu, placów sportowych i gier zbiorowych. Ich uzupełnieniem mogą być ogródki szkolne. Normy przewidują co najmniej 4 m2 na ucznia na placu rekreacyjnym.
