Jest przeznaczona do izolowania dzieci zakaźnie chorych, stanowiących zagrożenie epidemiologiczne dla innych dzieci lub jest wykorzystywana dla dzieci ciężko chorych, wymagających spokoju i specjalnej pielęgnacji lub ochrony przed zakażeniem. Izolatka powinna zawierać minimum niezbędnego umeblowania i wyposażenia w celu zachowania odpowiedniej przestrzeni i powietrza oraz ułatwienia w utrzymaniu jej w czystości. Oprócz wygodnego łóżka, które dla zapewnienia bezpieczeństwa młodszym dzieciom powinno mieć siatkę w izolatce powinna znajdować się szafka przeznaczona na przedmioty niezbędne do pielęgnacji dziecka (bielizna, taca z pojemnikami na gaziki, watę, maść do pielęgnacji skóry itp. termometr zanurzony w spirytusie) oraz basen, pojemnik na brudną bieliznę, metalowy kosz na odpadki, wydzielony fartuch i maski gazowe ochronne oraz ręczniki papierowe do jednorazowego użycia. Czasami niezbędne jest wydzielenie osobnych naczyń dla dziecka oraz sterylizatora z zestawem igieł i strzykawek lub lepiej tylko zestawy do jednorazowego użycia. Zabawki, przeznaczone dla dzieci mniejszych, powinny być wykonane z materiałów łatwych do mycia i przytwierdzone do łóżka. Ważne jest, aby w pomieszczeniu izolatki rozgraniczyć część tzw. czystą od zanieczyszczonej. Jeżeli niezbędne jest noszenie maski, to pielęgniarka powinna ją zakładać na nos i usta i każdorazowo zmieniać, gdyż ta sama maska zakładana wielokrotnie nie chroni przed zakażeniem, a skuteczność jej ochrony szybko maleje. Przy wchodzeniu do izolatki konieczne jest każdorazowe zakładanie, fartucha ochronnego, najlepiej do jednorazowego użycia. Przy powtórnym zakładaniu fartucha należy zwracać uwagę, aby jego części czyste pozostawały na zewnątrz, a w tyle szczelnie zachodziły na siebie i były związane. Bardzo ważne jest też częste mycie rąk (każdorazowo przed i po kontakcie z chorym) i ewentualne dezynfekowanie ich 1% roztworem chloraminy lub kremem z 1% Chlorhexidinum.
