Kolonie i obozy zdrowotne przeznaczone są dla dzieci i młodzieży, u których występują odchylenia od normy w stanie zdrowia lub rozwoju, a ze względu na przeciwwskazania lekarskie nie kwalifikują się do pobytu na koloniach wypoczynkowych. Potrzeba organizowania tej formy wypoczynku wakacyjnego istniała już bardzo dawno. Pomysł organizowania kolonii narodził się na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego stulecia. Ich inicjatorem był Szwajcar, proboszcz Bion, który w 1872 r. zorganizował wyjazd 68 ubogich i wątłych dzieci ze szkół miejskich w Zurychu na kolonię letnią na wieś.
Na ziemiach polskich twórcami kolonii letnich byli lekarze. Jednym z głównych pionierów w tym zakresie był dr Stanisław Markiewicz założyciel Towarzystwa Kolonii Letnich w Warszawie. Z jego inicjatywy w 1882 r. zorganizowano na ziemiach polskich kolonię letnią dla 54 ubogich i zagrożonych gruźlicą dzieci warszawskich. Była. to pierwsza zarówno zdrowotna, jak i wypoczynkowa kolonia letnia w naszym kraju.
