ROLA HIGIENISTKI SZKOLNEJ W WYCHOWANIU ZDROWOTNYM

Wychowanie zdrowotne jest integralną częścią wychowania w ogóle. Miejscem z wyboru zaprogramowanego oddziaływania wychowawczego w zakresie zdrowia jest szkoła. Wynika to z wychowawczej roli szkoły, jak i jej celów dydaktycznych. Szkoła w związku z tym spełnia w wychowaniu zdrowotnym rolę koordynującą i integrującą działalność instytucji i organizacji w tym zakresie. Cały zespół osobowy składający się z nauczycieli, pracowników służby zdrowia, personelu administracyjnego i obsługi uczestniczy w procesie wychowawczym. W zespole tym rolę szczególną spełnia nauczyciel wychowawca. Jest on. głównym realizatorem programu wychowania zdrowotnego w szkole. To priorytetowe miejsce nauczycielowi wyznaczają: jego przygotowanie zawodowe, bezpośredni stały kontakt z uczniem oraz jego zadania wychowawczo-dydaktyczne. W oddziaływaniu nauczyciela na ucznia w zakresie wychowania zdrowotnego szczególną rolę odgrywają:

  • wzorzec osobowy kultury zdrowotnej reprezentowany przez nauczyciela,
  • proces wyposażania uczniów w wiedzę o zdrowiu osobniczym i publicznym,
  • wyrabianie u dzieci nawyków higienicznych,
  • przyswojenie przez dzieci umiejętności koniecznych do zachowania i potęgowania zdrowia (np. mycie zębów, przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, racjonalny wypoczynek, wychowanie fizyczne),
  • kształtowanie aktywnej postawy do własnego zdrowia i zdrowia innych.

Pomocni w realizacji tych zadań przez nauczycieli są higienistka i lekarz szkolny, lekarz dentysta oraz higienistka stomatologiczna. Ich zadaniem jest:

  1. programowanie czyli odpowiednie ukierunkowanie merytoryczne i metodologiczne, stosownie do potrzeb zdrowotnych, społecznych i. wychowawczych., w tym zakresie,
  2. udzielanie konsultacji nauczycielom wychowawcom z zakresu wiedzy o zdrowiu i jego-ochronie, rozwoju oraz higienie środowiska, ze szczególnym uwzględnieniem środowiska szkolnego,
  3. poradnictwo indywidualne dla poszczególnych uczniów na przykład w zakresie higieny osobistej, rozwiązywania osobniczych problemów zdrowotnych bądź rozwojowych, a także poradnictwo zbiorowe (prelekcje, pogadanki) na wybrane specjalistyczne lub trudne tematycznie zagadnienia,
  4. popularyzowanie wśród rodziców problemów ochrony zdrowia i rozwoje dzieci i młodzieży,
  5. instruowanie nauczycieli, członków szkolnego koła PCK czy też szkolnej drużyny ZHP w zakresie techniki pierwszej-pomocy przedlekarskiej, pracowników obsługi — w zakresie stosowania środków dezynfekcyjnych, personelu kuchni szkolnej w zakresie mycia naczyń itp.

Nadzorowanie realizacji programu wychowania zdrowotnego w szkole, ocena efektywności pracy wychowawczej między innymi przez okresowe sprawdziany wiedzy i umiejętności uczniów (konkursy, praktyczne sprawdziany, testy wiedzy).