Spostrzega się zjawisko szczytu drugoroczności w klasie szóstej. W roku szkolnym, np. 1978/79 odsetki te w poszczególnych klasach w skali kraju przedstawiały się następująco:
- klasa I — 2,4 — klasa V — 3,8
- klasa II — 1,4 — klasa VI — 4,0
- klasa III — 1,6 — klasa VII — 3,7
- klasa IV — 2,2 — klasa VIII — 0,9
Procent drugorocznych w szkołach ponadpodstawowych kształtował się w tymże roku w liceach ogólnokształcących na wysokości 3,7%, technikach i liceach zawodowych 4,9%, a w zasadniczych szkołach zawodowych 5,5%. Wśród czynników determinujących niepowodzenia szkolne wymienia się głównie: przyczyny intelektualne, społeczne, emocjonalne, pedagogiczne i zdrowotne. Przyczyny intelektualne związane są z mniejszymi zdolnościami umysłowymi dziecka. Niepowodzenia spotykają dzieci, które mają iloraz inteligencji niższy od 90 ale wyższy od 70 w skaliermana. Są to dzieci o ograniczonej inteligencji. Ich ograniczoność sprowadza się głównie do zmniejszonej zdolności myślenia abstrakcyjnego oraz umiejętności porównywania i wyciągania wniosków. Należy dodać, że są to osobnicy, którzy nie kwalifikują się do szkoły specjalnej dla umysłowo upośledzonych i uczęszczają do szkół normalnych.