Zorganizowaną, ujednoliconą programowo w skali kraju, formą wychowania fizycznego dzieci i młodzieży szkolnej są zajęcia szkolne określone przedmiotem o tej samej nazwie. Nie obejmują one swoim zakresem całości wychowania fizycznego w procesie dydaktyczno-wychowawczym szkoły, stanowią jedynie minimum niezbędne do regeneracji sił ucznia oraz podstawę do stosowania bardziej wyspecjalizowanych form kultury, fizycznej. Program wychowania fizycznego jako przedmiotu jest w zasadzie przystosowany swoim zakresem, jak’ i obciążeniem do poszczególnych okresów rozwojowych uczniów. Jego mankamentem jest jednak to, że za podstawowy miernik rozwoju przyjmuje wiek metrykalny ucznia, a za wskaźnik do obciążenia pełną sprawność fizyczną i dobre zdrowie. W ten sposób, mimo w praktyce dużego zróżnicowania rozwojowego, sprawnościowego i zdrowotnego równolatków program teoretycznie zakłada ich jednorodność. Aktualnie program ten, poza zajęciami korektywno-kompensacyjnymi, nie przewiduje żadnych form organizacyjnych zajęć wychowania fizycznego dla uczniów z odchyleniami w stanie zdrowia i rozwoju. Sytuacja taka stwarza szczególną potrzebę kontroli zdrowotnej wychowania fizycznego w szkole.
