Ma charakter oddziaływania masowego na całą zbiorowość klasy, natomiast oddziaływanie indywidualne jest typowe dla drugiego etapu poradnictwa poradnictwa właściwego. W poradnictwie właściwym można wyróżnić dwa stopnie. Jeden podstawowy, realizowany w szkole, drugi konsultacyjny mający miejsce w specjalnie powołanych w tym celu placówkach specjalistycznych. W naszym kraju rolę tę pełnią poradnie wychowawczo-zawodowe, poradnie medycyny szkolnej oraz specjalistyczne społecznej służby zdrowia. Indywidualną poradę na stopniu podstawowym powinien otrzymać każdy uczeń kończący szkołę. Składają się na na: porada pedagogiczna przekazana uczniowi lub jego rodzicom przez nauczyciela wychowawcę klasy oraz porada lekarska udzielona przez lekarza szkolnego. Ta ostatnia oparta jest na badaniu i orzeczeniu lekarskim. Poradę konsultacyjną udzieloną przez psychologa i lekarza specjalistę otrzymuje uczeń tylko wówczas, kiedy zaistnieją trudności orzecznicze na stopniu podstawowym. Ocenia się, że z takiej porady korzysta około 20% ogółu uczniów kończących szkołę podstawową oraz znikomy odsetek kończących szkołę średnią. Trzeci etap poradnictwa zawodowego postkonsułtacyjny dotyczy realizacji decyzji podjętych na etapie drugim. Wyróżnia się w nim dwa stadia. Pierwsze to ułatwienie w podjęciu nauki zawodu w poprzednio ustalonym kierunku, drugie to stadium kontroli i weryfikacji udzielonej porady. To drugie stadium jest długotrwałe, obejmuje nie tylko okres nauki, ale również pierwszy okres pracy zawodowej.
