Burt „wpadł”, ponieważ przez nieuwagę podał ten sam współczynnik korelacji 0,771 w trzech różnych badaniach inteligencji bliźniąt rozdzielonych przy porodzie. Otrzymanie identycznych wyników w trzech różnych eksperymentach jest tak mało prawdopodobne, że praktycznie niemożliwe.Być może pogląd Burta na dziedziczność inteligencji jest prawdziwy; być może nie. Cała jego działalność jest natomiast poznawczo bezwartościowa, ponieważ żaden poważny badacz nie może mieć zaufania do wyników jego badań. Mimo że pewne wyniki jego badań mogą być zgodne z prawdą, Burt zniszczył dzieło swojego życia, dopuszczając się oszustwa. Wszystkie oszustwa są szkodliwe z punktu widzenia zdobywania wiedzy. Oprócz tego, że podważają zaufanie do wyników badań, są po prostu nieskuteczne. Nie jest możliwe rozwiązywanie problemów oparte na kłamstwach.