Stajnia augiasza związek frazeologiczny

Jest chorobą, która występuje z powodu braku insuliny w organizmie, tzn. hormonu produkowanego przez trzustkę, niezbędnego do przekazywania cukru komórkom, w których ulega’ on spaleniu, dostarczając organizmowi pewną ilość energii niezbędnej do życia. Brak insuliny u chorych na cukrzycę wyrównuje się wstrzykiwaniem preparatów insuliny. Jeżeli dziecko chore na cukrzycę jest pod stałą opieką lekarską i znajduje się w stanie tzw. wyrównanej cukrzycy, to nie grozi mu niebezpieczeństwo. W sytuacjach, gdy wstrzyknięto mu zbyt dużą dawkę insuliny w stosunku do aktualnych potrzeb lub podano insulinę w okresie odpowiednim, ale nie podano mu posiłku po wstrzyknięciu może wówczas wystąpić stan niedocukrzenia (hipoglikemia). W hipoglikemii występuje znaczny spadek cukru we krwi, któremu towarzyszą objawy osłabienia, bóle głowy i brzucha, bladość, obfite pocenie się, drżenie rąk i uczucie głodu. Dalszy, znaczniejszy spadek cukru może doprowadzić do utraty przytomności, drgawek i nagłej śmierci. Postępowanie w stanach początkowych hipoglikemii z zachowaną świadomością polega na podaniu dziecku dobrze osłodzonej herbaty, kompotu lub innych słodkich płynów, albo kostek cukru czy cukierków. Jeżeli dziecko nie może połykać i\ traci przytomność, to należy niezwłocznie wstrzyknąć mu dożylnie cukier w postaci glukozy 20% lub 40% (2 ml/kg masy ciała), a następnie podłączyć kroplówkę z glukozą, utrzymując ją przez kilka godzin. Kroplówkę taką przerywa się, jeżeli dziecko może już otrzymywać cukier doustnie. W sytuacji odwrotnej, gdy dziecko nie otrzymuje insuliny lub otrzymuje ją w zbyt małych dawkach, wzrastający nadmiernie poziom cukru we krwi może doprowadzić do wystąpienia śpiączki cukrzycowej hiperglikemicznej. Stan ten jest również bardzo groźny dla życia i wymaga niezwłocznego przekazania dziecka do szpitala. Higienistka przedszkolna lub szkolna powinna zorientować się, czy w kręgu dzieci będących pod jej opieką są dzieci chore na cukrzycę. Jest to niezbędne zarówno z punktu widzenia’wychowawczego i opieki, jak i zdrowotnego. Trzeba zadbać, aby każde dziecko cukrzycowe nosiło przy sobie legitymację z poradni przeciwcukrzycowej. Udzielający mu pomocy może wówczas zorientować się z jaką chorobą ma do czynienia. Dziecko powinno nosić także ze sobą kilka kostek cukru, aby je zjeść gdy poczuje się głodne i wystąpią objawy niedocukrzenia.